Kape Race, Newfoundland, maandag 13 juli 1942 13-07-1942
Halifax - Liverpool
Alsof er geen oorlog is
Maandag 13 juli 1942 Vanochtend waren we met het konvooi ten noorden Sable Eiland. Het is het prachtigste weer van de wereld. Het lijkt wel of we bij Las Palmas zitten in plaats van bij Newfoundland. Ons konvooi bestaat uit ruim dertig schepen, waarvan vijf Amerikanen en negen tankboten met een groot walvismoederschip, de Southern Princess. We lopen 9 mijl per uur. De tankboot Pan New York met wie we de aanvaring hadden is ook in dit konvooi. Het escorte bestaat uit een torpedojager (Vanquisher, die indertijd de mensen van de Amstelland gered heeft waaronder de tweede stuurman) en drie korvetten. Verder zijn er drie vliegtuigen bij en rondom ons. Het konvooi is bestemd voor de gebruikelijke havens: Belfast, Clyde, Mersey maar er zijn ook schepen voor IJsland. Het konvooi bestaat uit negen kolommen. We varen heel rustig verder alsof er geen oorlog is. Afkloppen maar!
Dinsdag 14 juli 1942 Vandaag is voor het Franse volk de herdenking van de bestorming van de Bastille. Daarover wordt op de radio natuurlijk veel gepraat. We hadden de afgelopen nacht mist, dus een zware hondenwacht. Er was geen maan ook, dus pikdonker.
O moeder, ik wilde dat u mijn dagboeken al kon lezen. Wat ik allemaal rondgezworven heb! Ik ben o zo benieuwd hoe u het heeft!
Woensdag 15 juli 1942 Weer een inspannende dag konvooivaren. Het begon al op de hondenwacht: nauwelijks waren we om middernacht op de brug of daar werd het mistig. Het werd dus weer varen op een paar flauw zichtbare heklichtjes en op geluidsseinen van de kolomleiders. En het bleef mistig.
Ook op de achtermiddagwacht van 12 tot 16 uur stonden we in soms zeer dikke mist zodat je geheel moest varen op de mistboei van je voorganger. Maar na halfvier klaarde het helemaal op. Ik had deze middag voor het eerst mijn pas gekochte, gevoerde leren jas en gevoerde laarsjes aan en dat beviel best. Die mist hier komt door de warme zuidenwind die over het koude van het noorden komende water trekt. We hebben een ander escorte gekregen, het ocean escort.
Oorlogsnieuws De koningin is in New York in het Astor Hotel en heeft daar zeelieden de hand gedrukt en zeer geprezen, onder grote ontroering. De Russen hebben een tegenaanval in het zuiden gedaan. Drie Duitse aanvallen in Egypte zijn afgeslagen.
Maandag 13 Juli 1942. Vanochtend waren wij met het convooi beNoorden Sable Eiland. Het is het prachtigste weer van de wereld, heerlijk warm weertje met zonneschijn, het lijkt wel of wij bij Las Palmas zitten inplaats van bij New Foundland. Ons convooi bestaat uit ± 33 schepen waarvan ± 5 Amerikanen, en ± 9 tankbooten met een groot walvischmoederschip, de “Southern Princess” [1]. Wij loopen 9 mijl per uur, 1 schip is vanochtend uitgevallen en niet meer te zien. Er zitten 2 of 3 bekende schepen in ons convooi, o.a. de “Cape Breton”. De tankboot “Pan New York” met wie 456 wij de aanvaring hadden (zie bldz. 446 & 448) is ook in dit convooi, nr. 62. Het escorte bestaat uit 1 torpedojager (“Vanquisher” die indertijd de menschen van de “Amstelland” gered heeft waartoe o.a. de 2e stuurman van Megen behoorde), en 3 corvetten. Verder zijn er 3 vliegtuigen bij en rondom ons. Het convooi is bestemd voor de gebruikelijke havens: Belfast, Clyde, Mersey, maar ook schepen voor St. Johns Newfoundland en voor IJsland. Het convooi is 9 kolommen.- Wij varen zeer rustig verder alsof er geen oorlog is. Afkloppen maar!
Dinsdag 14 Juli 1942. Vandaag is voor het Fransche volk de herdenking van de bestorming van de Bastille, waarover in de radio natuurlijk veel gepraat. Wij hadden 457 de afgeloopen nacht mist, dus een zware hondewacht, zoodat wij niet precies op onze plaats konden blijven in het convooi; er was geen maan ook, dus pikdonker.
Vanochtend me gebaad, en administratie gedaan. Vanmiddag regen; steeds ZWe wind nog. Vandaag op de New Foundlandsche Banken was het veel killer (17° te 16u) dan gisteren met die mooie zonnige dag (gister 16u: 21° C); wij hadden af en toe regen vanmiddag, Vanavond ronden wij Kaap Race.
O, Moeder, ik wilde dat U mijn dagboeken al kon lezen, wat ik allemaal rondgezworven heb! En ik ben o zoo benieuwd hoe of U het heeft!
Woensdag 15 Juli 1942. Vandaag weer een inspannende dag met convooi varen. Het begon al op de Hondewacht: nauwelijks waren wij te middernacht op de brug, of daar 458 werd het mistig; het werd dus weeer varen op eenige flauw zichtbare heklichtjes en op geluidseinen van de leiders der kolommen. En het bleef mistig, ook op de achtermiddagwacht van 12u tot 16u stonden wij in soms zeer dikke mist, zoodat je niets zag en geheel moest varen op de mistboei van je voorganger (dat was in ons geval de nr. 81, de “J.F. Luckenbach” die ook in ons convooi van Wood Hole naar Halifax zat, doch evenals de “Pan New York” - zie bl. 448 - tot de 3 schepen behoorden die toen het convooi met mist kwijt waren geraakt - zie bl. 441), doch na half 4 klaarde het heelemaal op; ik had deze namiddag voor het eerst mijn pas gekochte gevoerde leeren jas en gevoerde laarsjes (bl. 452) aan en dat beviel best. Die 459 mist hier komt door de warme Zuidenwind, die over het koude, van het Noorden komende, water, trekt. Vanmiddag te 16u was de lucht 15° C en het zeewater 9° C; des MD. was het water 7°!- Wij hebben nu met de mist een ander escorte gekregen, nl. het z.g. “Ocean Escort”. De schepen voor St. Johns Newfoundland zijn weggegaan.[2]
Radionieuws: de Koningin is te New York in het Astor Hotel en heeft daar de zeelieden de hand gedrukt en zeer geprezen (vgl. bl. 292), onder groote ontroering.- De Russen hebben een tegenaanval in het Zuiden gedaan; drie Duitsche aanvallen in Egypte zijn afgeslagen.-
Het is vandaag weer echt kil weder met die mist en die bries.-
[1] Deze heeft 19000 ton stookolie, en een groote deklading!!
[2] En ook 1 schip voor Botwood.-
