New York, vrijdag 28 augustus 1942 28-08-1942
Liverpool - New York
Ons hart eens uitgestort
Vrijdag 28 augustus 1942 Ankerden vanochtend op de hondenwacht om 3.20 uur bij City Eiland. Om halfzeven waren de dokter en de emigratie al aan boord zodat er niet veel slaap na 4 uur ’s ochtends overbleef. We waren bijna het eerste schip dat voor anker ging. Om ongeveer halfelf kwam de loods aan boord en verstoomden wij naar de ankerplaats voor ontplofbare stoffen in de Gravesend Baai, om onze ammunitie te lossen (60 ton). Onderweg op de East-River passeerden we een grote scheepswerf waar net een groot slagschip te water was gelaten. Het krioelde er van de mensen erop. Op de helling ernaast lag nog een niet afgebouwd slagschip. Dat wordt niet afgemaakt. omdat de politiek nu meer op vliegtuigschepen is ingesteld.
Om 13.38 uur ankerden we in de Gravesend Baai. Om 21 uur was het lossen eindelijk afgelopen. We hebben nog tot middernacht gezellig bij elkaar gezeten en ons hart eens uitgestort over de toestand en ons gejaagde leven. Iedereen, de machinisten en het volk, heeft het gemakkelijker maar alleen de stuurlui hebben het extra druk met al die circulaires en extra werk; zowel op zee als in de haven. En dan in de haven dat gerammel van die winches en dat geschreeuw om je heen. Zo word je prikkelbaar en raak je over je zenuwen heen. Dat moet een keer spaak lopen.
Zaterdag 29 augustus 1942 Vanochtend om 5 uur stond de loods alweer voor onze neus om het anker te hieuwen hoewel alles pas voor 6 uur afgesproken was. Om kwart voor 7 lagen we al aan de kade te Hoboken. Gelukkig viel de drukte me nog mee. Vanmiddag kwam de KNSM, onze agent hier in New York, voor de aanvraag.
Om 19 uur ging ik ten slotte van boord en met de subway naar de Draaisma’s. Maar ik belde vergeefs. De benedenbuurvrouw vertelde me dat mevrouw Draaisma in Pennsylvanië was. Ze had juist alle post doorgestuurd en daar zat ook een brief voor mij bij. Dus toen ben ik maar weer de stad ingegaan. Ik ben naar de bioscoop geweest en weer naar boord terug.
Vrijdag 28 Augustus 1942. Ankerden vanochtend op de hondewacht te 3.20 uur bij City Eiland; om half 7 waren de dokter en de emigratie al aan boord, zoodat er niet veel slaap na 4 uur v.m. overschoot; wij waren het eerste bijna ten anker gekomen van al die schepen. Om ongeveer half elf kwam de loods aan boord en verstoomden wij naar de ankerplaats voor ontplofbare stoffen in de Gravesend Baai, om onze ammunitie enz. te lossen (± 60 ton). Onderweg op de East-River passeerden wij een groote scheepswerf [1] waar gisteren pas een groot slagschip [2] te water was gelaten, 564 het krioelde van menschen daarop; op de helling ernaast lag nog een onvoltooid slagschip dat echter niet afgemaakt wordt omdat de politiek nu meer op vliegtuigschepen is ingesteld; verder lagen daar veel jagers e.d.-
Te 13.38 uur ankerden wij in de Gravesend-baai. Te 21 uur ’s avonds was eindelijk het lossen afgeloopen; van Megen, Mul en ik hebben toen nog tot middernacht bij elkaar gezellig gezeten, en ons hart eens uitgestort over de toestand en het gejaagde leven dat wij nu hebben; iedereen, de machinisten en het volk hebben het gemakkelijker, doch alleen de stuurlui hebben het extra druk met al die circulaires en extra werk, zoowel op zee als in de haven. En dan in de haven dat gerammel van die winches en dat geschreeuw om je heen; zoo wordt je prikkelbaar en over je zenuwen heen, het is ook veel te veel wat wij nu moeten doen, dat moet spaak loopen.
565 Zaterdag 29 Augustus 1942. Vanochtend 5 uur stond de loods alweer voor onze neus om anker te hieuwen, ofschoon alles pas voor 6 uur geregeld en afgesproken was. Te kwart voor 7 lagen wij al aan de kade te Hoboken, pier 8e Straat. Gelukkig viel de drukte mij nog al mee. Vanmiddag kwamen zij van de K.N.S.M., die onze agent hier te New York is, voor de aanvraag.
Te 7 uur vanavond ging ik tenslotte van boord, met de subway naar de Draaisma’s. Maar ik belde vergeefs, en heb toen bij de benedenburen gebeld, en die mevrouw vertelde mij dat mevrouw Draaisma in Pensylvanië was, zij had juist alle brieven moeten door sturen, en er was ook een brief voor mij bij geweest. Het adres was: Lake View Farmhouse, Reeders (Pa) [3], het telefoonnummer 2014 R1 Strousburg. Dus toen ben ik maar weer de stad ingegaan, na 566 die menschen bedankt te hebben. Ik ben toen naar de bioscoop geweest, en weer naar boord terug via de 33e straat overstappen.
[1] De Brooklyn Navy Yard.
[2] De “Iowa”, het grootste slagschip ooit hier in de Vereenigde staten gebouwd.- Zie ook bldz. 847 en bldz. 850.
[3] Pa betekent Pennsylvanië.
