New York, Hoboken, woensdag 17 februari 1943 17-02-1943
Konvooi HX 227
Woensdag 17 februari 1943 Het is vandaag heel wat beter weer. Het vriest nog wel maar lang niet meer zo hard. Met die erge kou had ik het 44° F. in mijn hut ondanks alle stoomverwarming en mijn elektrische kacheltje.
Vandaag hebben ze onze zware invasievaartuigen goed vastgesjord met zware kettingen en heel zware spanschroeven.
Oorlogsnieuws In Tunesië zijn de Amerikanen door de Duitsers teruggedrongen.
Donderdag 18 februari 1942 Vanochtend vroeg om vijf uur vertrokken we in konvooi vanaf onze ligplaats in Hoboken. Het was vinnig koud, de rivier was vol ijsschotsen. Vanmiddag even na vieren, ik zag het gebeuren, voeren bij mooi glashelder weer twee schepen in de dertiende kolom elkaar aan. Een tanker werd aangevaren door het schip erachter. Beide schepen keerden naar de haven terug.
Vanavond om half zeven, net toen ik dit begon op te schrijven, begonnen ze al met het gooien van dieptebommen. Het hele schip trilde ervan. We oefenen nu met de Morner-reddingspakken. Die houden je drijvend en warm in het water.
Middagbestek: 46° 04’ N.B. en 73° 35’ W.L., 48 mijl afgelegd sinds het vertrek. Om vier uur vanmiddag: barometer 1030,8 mb., ongecorrigeerd, lucht -2,5° C., water +2,5° C.
Dit konvooi is de HX 227, vaart 9,5 mijl. Commodore is J. Elliot, die bij onze laatste uitreis aan boord was als vice-commodore, op de Manchester Exporter, nummer 81. Dit schip was de vorige uitreis ook in ons konvooi. Er zijn ongeveer vijftig schepen met vier escortevaartuigen. We hebben twee passagiers aan boord. En een Engelse marconist, die op de Mijdrecht had gevaren, als extra lid van de bemanning. Er waren vandaag natuurlijk de nodige vliegtuigen en een blimp - ballonvaartuig - bij ons.
836 Woensdag 17 Februari 1943. Het is vandaag heel wat beter weer: het vriest nog wel, doch lang zoo hard niet. Met die erge koude had ik het 44 ° (F.) in mijn hut ondanks dat alle stoomverwarming bijstond, plus mijn electrisch kacheltje.
Vandaag hebben ze onze zware invasie-vaartuigen goed vastgesjord met zware kettingen, en heel zware spanschroeven. (deklading)
--- Oorlogsnieuws: de Amerikanen zijn teruggedrongen in Tunis door de Duitschers.--
Donderdag 18 Febr. ’42. Vanochtend vroeg, te 5 uur v.m. vertrokken wij vanaf onze ligplaats te Hoboken meteen in convooi. Het was vinnig koud, de rivier dreef vol met ijsschotsen. Vanmiddag even na vieren, bij mooi glashelder weer, voeren 2 schepen in de 13e kolom elkaar aan; ik zag het gebeuren, een tankboot werd aangevaren door het 837 er achter varende schip. Beide schepen keerden terug.
Ze begonnen vanavond half 7, juist toen ik dit begon te schrijven, reeds met het gooien van dieptebommen, het geheele schip trilde ervan. We zijn nu bezig met ons te oefenen met de “Morner” reddingspakken [1], die je warm houden en doen drijven in het water.
Middagbestek: 46° 04’ Nb. en 73° 35’ Wl., afgelegd sinds vertrek 48 mijl. Te 16 uur barometer 1030,8 mb. (alles onverbeterd), lucht -2,5° C., water +2,5° C.
Dit convooi is “HX 227” (vgl. bldz. 682), vaart 9½ mijl, Commodore is J. Elliot (die bij onze laatste uitreis aan boord was als Vice-Commodore, zie bldz. 764) op de “Manchester Exporter” nr. 81; deze was ook vorige uitreis in ons convooi (zie bldz. 804-805). Er zijn een kleine 50 schepen met 4 escorte vaartuigen. [2] Wij hebben 2 passagiers; en 1 Engelsche marconist die op de “Mijdrecht” gevaren had extra als lid der bemanning. 838 Er waren vandaag natuurlijk de noodige vliegtuigen en een “blimp” (is een lichtballon-schip) bij ons.
[1] Zie bl. 989.
[2] 1 sloep en 3 korvetten; géén jagers!-
