Spalding, Engeland, zondag 25 juni 1944 25-06-1944
Betrekking aan wal?
Zondag 25 juni 1944 Bewolkte lucht. Vanochtend in het zomerhuis met Will de kranten gelezen. Daarna een Rode Kruisbrief naar u geschreven in de hoop dat u die zult ontvangen. Veel nieuws kun je er anders niet in schrijven; alleen dat je gezond bent en de groeten doet. Dat is alles, maar het is tenminste een levensteken. En ik ben altijd erg blij een bericht van u te ontvangen. Ik hoop dit jaar het einde van de oorlog tegen de moffen te zien. Wat zal dat een vreugde zijn om weer thuis te zijn. Maar een eigen huis heeft u nu niet meer. Het zal eerst behelpen zijn. En wat is er nog over van wat we samen hebben opgebouwd: huisraad, kleren, dekens, spaargeld? Maar als we elkaar maar gezond terug zien, dat is de hoofdzaak. En dan beginnen we weer opnieuw alles op te bouwen! Wat hebben die moffen ook een ellende over ons landje gebracht. Want het is allemaal hun schuld. Luistert u maar niet naar die Duitse propaganda waarmee ze Holland natuurlijk proberen te vergiftigen. Ik ben heel benieuwd wat er zich thuis allemaal heeft afgespeeld, of Pieter nog thuis is en waar Louw is. Maar ik heb hier al een paar spaarcentjes opzij gelegd en heb al een japon en mantel voor u klaar in mijn koffers die hier in Spalding staan. Tot nu toe heb ik reusachtig geluk gehad tijdens de oorlog. Ik ben niet, zoals de meesten, getorpedeerd of gebomdardeerd. Afkloppen maar. En: danken.
Het is hier de tijd van asperges, nieuwe aardappelen, aardbeien en erwtjes. Het eten is best in Engeland, gezien de oorlogstijd. En ik heb gelukkig verschillende etenswaren en benodigdheden van mijn reizen mee kunnen brengen voor de familie hier. Tante heeft al gezegd of we na de oorlog niet eens alle vier zouden kunnen overkomen: wij, tante Immetje en Louw. Plaats zou er wel gemaakt kunnen worden.
Vanmiddag regende het.
Ja, dat zou gezellig zijn om na de oorlog over te kunnen komen. We krijgen allemaal twee maanden verlof in Holland, na deze oorlog. Het zogenaamde Kerstensverlof (Piet Kerstens was minister voor o.a. Zeevaart in het kabinet-Gerbrandy II.). Daar moeten we van profiteren. Zou het mogelijk zijn om na de oorlog een betrekking aan de wal te vinden?
Vanmiddag met Marie gewandeld. Na de tea met oom Cor een straatje om gewandeld terwijl Marie, tante en Eileen naar de St. John’s Kerk waren omdat de bisschop van Lincoln daar op bezoek was. De bisschop die we in Lincoln gezien dachten te hebben bleek toch iemand anders te zijn geweest. Dat was zeker een plaatsvervanger. Vanavond was de hele familie compleet op supper: alle drie de dochters en twee schoonzoons.
Zondag, 25 Juni 1944. Bewolkte lucht. Vanochtend in zomerhuis de kranten gelezen met Will. Daarna Roode Kruisbrief naar U geschreven, hopende dat U die krijgt; veel 1417 nieuws kun je er anders niet in schrijven; alleen dat je gezond bent, en de groeten doen, dat is alles, maar het is tenminste een levensteeken. En ik ben altijd erg blij een bericht van U te ontvangen. Ik hoop dit jaar het einde van de oorlog tegen de moffen te zien. Wat zal dat een vreugde zijn om weer thuis te zijn. Maar een eigen tehuis heeft U nu niet meer, het is eerst behelpen, en hoeveel is er nog over van wat we hebben opgebouwd, huisraad, kleeren, dekens, spaargeld? Maar als we elkaar gezond terug zien, is de hoofdzaak, dan beginnen wij weer opnieuw alles op te bouwen! Wat hebben die moffen ook een ellende over ons landje gebracht, want dat is 1418 allemaal hun schuld, luistert U maar niet naar die Duitsche propaganda waarmee ze natuurlijk Holland trachten te vergiftigen. Ik ben erg benieuwd hoe alles zich toegedragen heeft, en of Pieter nog thuis is, en waar Louw is. Maar ik heb hier al een paar spaarcentjes op zij gelegd en heb al een japon en mantel voor U gereed liggen in mijn koffers, die hier te Spalding staan! Tot nu toe heb ik reusachtig geluk gehad met de oorlog: niet getorpedeerd of gebomd geweest zooals de meesten.- Afkloppen maar! - En; danken!-
Het is hier de tijd van asperges, nieuwe aardappelen, aardbeien en nieuwe erwtjes nu. Het eten gaat best in Engeland, voor oorlogstijd. En ik heb gelukkig verscheidene 1419 etenswaren en benodigdheden mee kunnen brengen van mijn reizen, voor de familie hier. Tante heeft al gezegd of na de oorlog wij niet eens alle vier zouden overkomen: wij, met tante
Immetje en Louw, plaats zou er wel gemaakt worden.
-Vanmiddag regende het.-
Ja, dat zou gezellig zijn om na de oorlog over te kunnen komen: wij zullen allen 2 maanden verlof krijgen in Holland, na deze oorlog [1], daar moeten wij van profiteeren.- Zou het mogelijk zijn na deze oorlog een betrekking aan de wal te vinden?-
Vanmiddag met Marie gewandeld. Na de “tea” met oom Cor een straatje rond gewandeld, terwijl Marie, Tante en Eileen naar de St. John’s Kerk waren, daar de 1420 bisschop van Lincoln daar op bezoek was (de Bisschop die wij in Lincoln gezien hadden - bldz. 1405 - was niet dezelfde, dus dat was zeker een plaatsvervanger). Vanavond was de geheele familie compleet te supper: alle 3 dochters en 2 schoonzoons.
[1] 60 dagen zoogenaamd “Kerssen-verlof”.
