Peterborough, zaterdag 21 maart 1942 21-03-1942
Naar Peterborough
Zaterdag 21 maart 1942 Vanochtend weer met Will gewandeld, nu meer buiten langs de velden. Vanmiddag zijn we met oom, tante en Marie naar Peterborough geweest; ze moesten nieuwe brillen hebben. Het was zeer druk in beide lunchrooms en er was weinig te krijgen, in de eerste lunchroom was niet eens plaats. Toen zouden wij naar de schouwburg of de bioscoop maar daar was ook geen plaats meer, alles was uitverkocht. We zijn toen maar met de auto terug naar Spalding gegaan, over een andere, mooiere weg. Thuis hebben we daarna wat gebridged. Will had nu avonddienst aan het station. Hij is ook bij de Home Guard. We gingen s avonds steeds vrij laat naar bed, elf uur of half twaalf.
Zondag 22 maart 1942 Alweer de laatste dag van mijn verlof. Ik heb mijn andere volgeschreven dagboek, nog wat schriften, papieren, foto’s, en mijn fototoestel hier achtergelaten. En zo naderde het ogenblik van vertrek, dit tijdje is veel te gauw omgevlogen. Tante had nog gauw een lunch voor mij apart klaar gemaakt en ik kreeg ook nog brood en biscuit mee voor in de trein. En zo bracht Marie mij met de auto naar het station en kreeg ik bij het afscheid een zoen; tante heb ik ook goedendag gezoend.
De trein zou 12.15 uur vertrekken maar hij bleef nog wel tot 12.40 op het station wachten. In Doncaster moest ik overstappen en drie uur wachten op aansluiting. Ik heb mijn koffers toen zo lang op het station achtergelaten en ben de stad ingewandeld maar het was er erg doods; niets te doen op zondag, geen bioscoop of tearoom open. Ik had een boek meegekregen, Rebekka (vermoedelijk Rebecca van Daphne du Maurier, uit 1938), om in de trein te lezen maar tegen donker was het erg ongezellig in de trein met die afgeschermde lampen.
Tussen Sheffield en Manchester was het erg druk in de trein, veel derdeklassers in de eerste klas, maar daarna had ik een coupé voor mij alleen. De trein was om halfelf te Liverpool Central Station, 25 minuten te laat; toen in de blackout naar Adelphi-hotel gegaan waar ik gelukkig een kamer kon krijgen met ontbijt. Je moest bij aankomst en vertrek je naam op een lijst invullen.
Zaterdag 21 Maart 1942. Vanochtend weer met Will gewandeld, nu meer buiten langs de velden; vanmiddag zijn we met de auto met Oom, Tante en Marie naar Peterborough geweest, ze moesten nieuwe brillen hebben, en we hebben daarna daar getead; het was zeer druk in beide lunchrooms en er was weinig te krijgen, in de eerste lunchroom was niet eens plaats. Toen zouden wij naar de schouwburg of de bioscoop, doch daar was ook geen plaats meer te krijgen, alles was uitverkocht. Wij zijn toen maar met de auto terug naar Spalding gegaan, nu over een andere mooiere 260 weg. Thuis hebben wij daarna wat gebridgd (eerst nog een flinke tea genomen) en vervolgens kwamen allen nog eens kijken, Eileen met Dick, en Corrie met Jerry. Will had nu avonddienst aan het station. Hij is ook bij de “Home Guard”. Ik heb tante en later Marie gevraagd of ze ook een mooi cadeau wisten voor Corrie’s trouwen, ze dachten over een slalepel en vork. Het werd des avonds steeds vrij laat naar bed, 11 uur of halftwaalf.
Zondag 22 Maart 1942. Alweer de laatste dag van mijn verlof, ik heb mijn andere volgeschreven dagboek, nog wat schriften, papieren, foto’s, en mijn fototoestel hier achtergelaten. (Mrs. Mason heb ik ook nog een dezer middagen bezocht). En zoo naderde het oogenblik van vertrek, dit tijdje is veel te gauw omgevlogen, tante had nog gauw een lunch voor mij apart klaar gemaakt, en ik kreeg ook nog brood en 261 biscuit mee voor in de trein. En zoo bracht Marie mij met de auto naar het station, en kreeg ik bij het afscheid een zoen; tante heb ik ook goedendag gezoend.
De trein zou 12.u15 vertrekken, doch hij bleef nog wel tot 12.40 op het station wachten. In Doncaster moest ik overstappen, en drie uren wachten op aansluiting. Ik heb mijn koffers toen zoo lang op het station achtergelaten, en ben de stad ingewandeld, maar het was er erg doodsch; niets te doen op Zondag, geen bioscoop of tearoom open, en om 5.43’ ging ik weer verder per trein na eerst op het station nog wat thee gedronken te hebben. Ik had een boek meegekregen, “Rebekka”, voor ook in de trein te lezen, doch tegen donker was het erg ongezellig en donker in de trein, met die afgeschermde lampen.
Tusschen Sheffield en Manchester was het erg druk in de trein, veel 3e klassers in de 1e klas, doch daarna had ik een coupée voor mij alleen. De trein was 262 half elf te Liverpool Central Station, 25 minuten te laat; toen in de blackout naar Adelphi-hotel gegaan, alwaar ik gelukkig een kamer kon krijgen (nr. 202) met ontbijt, dit kostte 18/6. Je moest bij aankomst en vertrek je naam enz. op een lijst invullen.
