Boston, US, maandag 15 juni 1942 15-06-1942
Liverpool - Boston
Dolfijnen
Maandag 15 juni 1942 Op hondenwacht mist (mistboei uitgevierd). Op dagwacht opklarend. Toen we aan het ontbijt zaten, gaf de stuurman van de wacht ineens tweemaal zes korte stoten op de stoomfluit maar gelukkig was dit loos alarm (tweemaal zes korte stoten betekent: U-boot of torpedobaan zichtbaar aan bakboord). Later zagen we veel dolfijnen in het water spatten. Er werden ’s ochtends een paar dieptebommen gegooid. ’s Avonds een paar rapporten over duikbootaanvallen. Vandaag geen vliegtuigescorte gezien (ongunstig weer?).
Oorlogsnieuws Sebastopol en Libië gaan niet zo goed. De Russen houden het bij Kharkov.
Dinsdag 16 juni 1942 Op de hondenwacht was het regenachtig, miezerig weer met vrij slecht zicht. ’s Middags in de buurt van Halifax, bij het Sambro-vuurschip, gingen er vijf schepen uit ons konvooi: de vice-commodore Salacia, de beide CAM-schepen en nog twee schepen voor Cap Breton. Wij voeren met de overblijvende veertien in vijf kolommen verder om de zuid-west.
Woensdag 17 juni 1942 Om 6 uur waren we 22 mijl zuid van kaap Sable en kwamen dus in de Golf van Maine, waar volgens rapporten veel U-boten opereren. Er liep veel stroom rond kaap Sable. Vanavond rapporteerde de Walker dat ons konvooi ’s middags door een U-boot was gezien en dat die dit uitseinde. We wijzigden daarom een paar maal van koers en hadden geen bijzondere ontmoetingen, gelukkig.
Oorlogsnieuws In de Middellandse Zee hevige lucht- en vlootgevechten. De Engelsen hebben zich in Libië rond Tobroek teruggetrokken.
Donderdag 18 juni 1942 De vuurtoren van kaap Cod kwam om 3.22 uur in zicht. Dat klopte prachtig met de genomen radiopeilingen. Er werd vannacht een noodsein opgevangen van een schip in aanvaring, ten zuiden van kaap Sable. Eigenaardig dat de commodore alle schepen mee naar Boston nam. Onze aankomst was hier geheel onverwacht. De autoriteiten wisten niet eens dat er een konvooi zou komen, hoewel de Walker dit al 24 uur tevoren gemeld had. Slechte organisatie?
De commodore met zijn staf konden hier uiteindelijk worden ontscheept waarop we eindelijk, na verkregen orders van de coastguard om 16.26 uur anker op gingen. De schepen moesten zo veel mogelijk bij elkaar blijven en we kregen een luchtescorte van een blimp (een klein luchtschip) en twee fighters. We liepen verscheidene schepen voorbij. Om 20.50 uur ankerden wij voor het Cape Cod-kanaal. Wat een tijdverspilling – daar hadden we vanochtend om acht uur al kunnen zijn! Om 21.25 uur kwam een loods aan boord met orders dat we naar New York moesten.
Maandag 15 Juni 1942. Op hondewacht mist (mistboei uitgevierd), op dagwacht opklarend. Toen wij te 8u45 aan het ontbijt zaten gaf de stuurman van de wacht ineens 420 2 maal 6 korte stooten op de stoomfluit, doch gelukkig was dit loos alarm van Bogert (2 x 6 korte stooten beduidt: U-boot of torpedobaan zichtbaar aan bakboord). Later zagen wij veel dolfijnen in het water spatten. Er werden des ochtends eenige dieptebommen gegooid. Voor de rest goed weder met ONO/Oost 4 à 3. MD.: 1017 mb., 12,3° C.; 6,5° C.- ’s Avonds eenige rapporten over duikboot-aanvallen.- Vandaag géén vliegtuig-escorte gezien (ongunstig weer?).-
Oorlogsnieuws: Sebastopol en Libye gaan niet zoo goed. De Russen houden het bij Kharkov.-
Te middernacht van 15 op 16 Juni waren wij beZuiden Sable Eiland op een afstand van ± 25 mijl. We namen steeds radiopeilingen van dit eiland.-
Dinsdag 16 Juni 1942. Op de hondewacht regenachtig miezerig weer met vrij slecht 421 zicht. Verder goed weer, overdekte lucht, wind Oost 3 à 5; te 16u 1017 mb, 10° C. (lucht), 9° C. (water). Des namiddags nabij Halifax, bij het Sambro-vuurschip, gingen er 5 schepen uit ons convooi vandaan, nl. de vice-commodore “Salacia”, de beide C.A.M.-schepen (die te 15u hun vliegtuig zouden katapulten naar de wal), en nog 2 schepen voor Cap Breton (bl. 384); wij voeren met de overblijvende 14 schepen in 5 kolommen verder om de Zuid-West. De oorspronkelijke route van het convooi was niet langs Halifax, doch dit werd later gewijzigd.
Woensdag 17 Juni 1942. Te 6u v.m. waren wij 22 mijl zuid van kaap Sable en kwamen dus in de Golf van Maine waar volgens rapporten veel U-booten opereerden. Er liep veel stroom rond kaap Sable. Die namiddag zagen wij 2 vliegtuigen. 422 Vanavond rapporteerde de “Walker”, dat ons convooi des namiddags door een U-boot gezien was, die dit uitseinde. Wij deden daarom eenige koersveranderingen, en hadden geen bijzondere ontmoetingen gelukkig. Na 19.30 was het mistig, tot 23.uur.
Oorlogsnieuws: in Middellandsche Zee hevige lucht- en vlootgevechten. De Engelschen zijn in Libië rond Tobruk teruggetrokken.-
Donderdag 18 Juni 1942. Op hondewacht vanaf 1u30m aanhoudende motregen, doch zicht bleef goed. De vuurtoren van kaap Cod kwam te 3u22m in zicht, de peiling klopte prachtig met de genomen radiopeilingen. Een noodsein werd opgevangen vannacht van een schip in aanvaring bezuiden kaap Sable. Eigenaardig dat de Commodore alle schepen mee naar Boston nam, waar wij te 9u59m v.m. ten anker
423 kwamen. Onze aankomst was hier geheel onverwacht. De autoriteiten wisten niet eens dat er een convooi zou komen, ondanks dat de “Walker” dit al 24 uur tevoren gemeld had, en de Commodore te Liverpool al instructies voor Boston had. Slechte organisatie?
De Commodore met zijn staf konden tenslotte hier ontscheept worden, waarop wij eindelijk na verkregen orders van de “coastguard” te 16u26m anker op gingen. De schepen moesten zoveel mogelijk bij elkaar blijven, een commodore was er niet, en wij kregen een luchtescorte van 1 “blimp” (een klein luchtschip) en 2 “fighters”.- Wij liepen verscheidene schepen die vóór ons waren, voorbij. Te 20u50m ankerden wij vóór het Cape Cod-kanaal (wat een tijdverspilling: daar hadden wij vanochtend 8 uur al kunnen zijn!) en te 21u25 kwam een loods aan boord met orders 424 dat wij naar New York moesten.