Spalding, Engeland, donderdag 31 december 1942 31-12-1942
Oud en Nieuw
Donderdag 31 december 1942 Alweer de laatste dag van dit jaar. Moge het komende jaar vrede brengen en dat we elkaar gezond weerzien. De rest komt allemaal terecht. Dan beginnen we weer opnieuw met frisse moed, hoor moe!
Vandaag mijn (nu lege kist) beplakt met het Liverpooladres, voor als ik weer terugga. En gebaad en verschoond. Mijn goed wordt hier voor mij gewassen en mijn sokken, die ik stuk van de reis meeneem, worden door tante gestopt! We praten natuurlijk vaak over tante Immetje en Louw, hoe die het zouden maken. Ik heb verteld dat Louw nu bij het Hoogheemraadschap is. Maar uw laatste brief is van maart. Ik zou wel graag wat van u horen. Zou u mijn brieven allemaal ontvangen?
Vrijdag 1 januari 1943 Regenachtig, zacht weertje. Nieuwjaarsdag is hier geen zondag zoals in Holland. Mijn koffer (met handkoffer erin) is naar de trein gebracht.
Oorlogsnieuws In noordelijke wateren is een zeeslag gaande tussen Duitse en Engelse oorlogschepen, waarbij al een Duitse kruiser en een jager zijn beschadigd.
Amerika heeft sinds Pearl Harbour in het geheim al vier nieuwe slagschepen in de vaart gebracht. Waarschijnlijk elk van iets meer dan 35 duizend ton in de South Dakota klasse: ze hebben negen 16“ kanonnen, twintig 5” dubbeldoeleindkanonnen, minstens zestien kleinere kanonnen en vier vliegtuigen. Ze kosten per stuk 17,5 miljoen dollar. De South Dakota, Indiana en Massachusets zijn in zo’n drie jaar voltooid. De laatste, de Alabama, in twee jaar en negen maanden. Alle schepen waren in minder dan een jaar na de tewaterlating in dienst. Dit is een wereldrecord in het bouwen van slagschepen. Amerika heeft nu zestien goede slagschepen en wil dit jaar een marine presenteren die even groot is als de Britse bij het uitbreken van de oorlog.
Een Hollander, Johannes Marinus Dronkers, 46 jaar, uit Utrecht, is gisteren in Engeland als Duitse spion opgehangen. Brazilië is volgens president Vargas klaar om te vechten.
Vanavond met oom naar de Odeon (Dr. Broadway gezien en nog een andere film). Weer eens kunnen lachen. We gingen in het pikdonker terug en hadden geen lantaarn bij ons. Maar we kwamen toch veilig thuis, al kostte het wat moeite.
Ik zou graag eens een kijkje nemen hoe of u het maakt. Zou ons mooie huis ook ontruimd moeten worden? Dat zou verschrikkelijk zijn; als u ook in barakken of zoiets moest huizen in die kou. En dan halen die moffen natuurlijk alles weg uit ons huis. Waar zijn onze mooie nieuwe wollen dekens en al mijn pakken, uniform, jekker, zeelaarzen, schoenen, ondergoed, pyjama’s? En uw bont? Ja, alles wat we samen zo zorgvuldig hebben opgebouwd in de loop van de jaren zal wel gestolen zijn. Maar de hoofdzaak blijft toch dat we elkaar maar gezond en wel mogen terugzien. En hopelijk dit jaar nog. Maar wat zullen we eerst vreemd tegenover elkaar staan. Het is in maart al drie jaar geleden dat ik wegging. Wat zult u al die tijd in grote ongerustheid doorgebracht hebben; voor u is het nog erger dan voor mij. Ja, wat hebben die moffen ons een leed aangedaan, dat is nooit en nooit!, te vergeven.
Donderdag 31 December 1942. Alweer de laatste dag van dit jaar. Moge het komende jaar vrede brengen, en dat wij elkaar gezond mogen weerzien! De rest komt allemaal 744 terecht, dan beginnen wij maar weer opnieuw met frische moed, hoor Moe!
Vandaag mijn (nu leege kist) beplakt met Liverpool-adres, als ik weer terugga. En gebaad en verschoond. Mijn goed wordt hier voor mij gewasschen, en mijn sokken, die ik stuk van de reis meeneem, door Tante gestopt! Wij praten natuurlijk vaak over tante Immetje en Louw, hoe of die het zouden maken. Ik heb verteld dat Louw nu bij het Hoogheemraadschap is. Maar Uw laatste brief is van Maart, ik zou wel graag wat van U hooren. Zou U mijn brieven allemaal ontvangen?
We zijn vandaag op de tea en supper geweest bij Corrie en Jerry, wij gingen per auto met ons vieren, oom, tante, Marie en ik; Jerry had een mooie radio-gramofoon. We zaten “oud en nieuw” over, en hadden een dronk op het Nieuwe Jaar, dat dit de Overwinning mag brengen. Met nieuwe hoop gaan wij het nieuwe jaar in! 745
Vrijdag 1 Januari 1943. Regenachtig, zacht weertje. Nieuwjaarsdag is hier géén Zondag, zooals in Holland. Mijn koffer (met handkoffer er in) is naar de trein gebracht.
--- Oorlogsnieuws: Speciaal Russisch communiqué, gevende de verschrikkelijke Duitsche verliezen der Duitschers in 6 weken Russisch offensief in Stalingrad-Don-gebied:
Stalingrad gedood 95.000, gevangen 72.400
Midden Don -“- 59.000 “ 60.050
Zuid van Stalingrad -“- 21.000 “ 5.200
Dus totaal 175.000 gedood, en 137.650 gevangen, gevende 312.650 Duitschers verloren! De Russen veroverden:
542 vliegtuigen
2064 tanks
4.451 kanonnen
2.733 loopgraafmortieren
8.161 machinegeweren
15.954 motorvoertuigen
3.704 anti-tank kanonnen
137.860 geweren 746
5.000.000 granaten ruim
50.000.000 patronen
Vernietigd werden:
1.249 vliegtuigen
1.187 tanks
1.459 kanonnen
755 loopgraafmortieren
2.708 machinegeweren
5.135 motorvoertuigen, en groote hoeveelheden ander oorlogsmateriaal.
De gewonden zijn niet inbegrepen in deze cijfers.
In Noordelijke Wateren is een zeeslag gaande tusschen Duitsche en Engelsche oorlogschepen, waarbij al 1 Duitsche kruiser en 1 jager beschadigd zijn. (zie bl. 753/754).
Amerika heeft sedert Pearl Harbour al 4 nieuwe slagschepen in dienst gesteld in ’t geheim: waarschijnlijk iets meer dan 35.000 ton elk: de “South Dakota” klasse; ze hebben 9 16-“kanonnen, 20 5”dubbeldoeleindkanonnen, minstens 16 kleinere kanonnen en 4 vliegtuigen; kosten elk 17½ millioen dollar. “South Dakota”, 747 “Indiana” en “Massachusets” zijn in klein 3 jaren voltooid, de laatste, “Alabama” in minder dan 2 jaar 9 maanden. Alle zijn in dienst gesteld in minder dan 1 jaar na de tewaterlating. Dit is een wereldrecord in het bouwen van slagschepen. Amerika heeft nu 16 goede (“effective”) slagschepen en wil dit jaar een marine voltooien “even groot als de Britsche bij het uitbreken van de oorlog”.
Een Hollander, Johannes Marinus Dronkers, 46 jaar, van Utrecht, is gisteren opgehangen als Duitsche spion. [1] Brazilië is klaar om te vechten, volgens president Vargas. ---
Dick is al eenige dagen niet goed, vandaag komt de dokter. Vanavond met Oom naar de “Odeon” (“Dr. Broadway” gezien, en nog een andere film), weer eens kunnen lachen. We gingen in het pikdonker terug, en hadden geen lantaarn bij ons. Maar wij 748 kwamen toch veilig thuis, al kostte het wat moeite. We gingen vanavond eens vroeg te bed, het was de laatste dagen nogal laat geworden.
Ik zou graag eens een kijkje nemen hoe of U het maakt, zou ons mooie huis ook ontruimd moeten worden? Dat zou verschrikkelijk zijn, als U ook in barakken of zooïets moest huizen in die koude, en dan die moffen natuurlijk alles weghalen uit huis. Waar zijn onze mooie nieuwe wollen dekens, en al mijn pakken, uniform, jekker, zeelaarzen, schoenen, ondergoed, pyama’s, enz., en Uw bont? Ja, alles wat wij zoo zorgvuldig samen opgebouwd hebben in de loop der jaren, zal wel gestolen zijn. Maar de hoofdzaak blijft toch als wij elkaar maar gezond en wel mogen terugzien, en hopelijk dit jaar nog. Wat zullen wij echter eerst vreemd tegenover elkaar staan; het wordt in Maart al 3 jaren dat ik weg ben; wat zult U al die tijd steeds in groote ongerustheid doorgebracht hebben; voor U is het nog erger dan voor mij. Ja, wat 749 hebben die moffen ons een leed aangedaan, dat is nooit en nooit! te vergeven.
[1] Hitler’s Spies, German Military Intelligence In World War II, David Kahn, London 1978, 354; Spionage Contra Spionage, O. Pinto, Amsterdam,1 962, 120-132; Vriend of Vijand, de ontmaskering van King Kong en vele andere spionnen in WO II, O. Pinto, Amsterdam 1986, 29-44; Engelandvaart over de Noordzee, uit: Archief Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, collectie 295, inventarisnummer 63, 16 mei 1942.