Sydney, vrijdag 24 oktober 1941 24-10-1941
De Hollandse Club in Sydney
Vrijdag 24 oktober 1941 Ik begin al wegwijs te worden in Sydney. Het is een zeer moderne en zindelijke stad, met hoge gebouwen van zeven tot acht verdiepingen. En een prachtige winkels dat hier zijn: ik wou graag dat u dat eens kon zien. Ook prachtige modewinkels en meubelwinkels. Onze Owner’s Agent zijn hier de Koninklijke Paketvaart Maatschappij, die hier een groot mooi kantoor heeft.
De Oranje ligt hier ook, ingericht als hospitaalschip.
Ik heb de film Northwest Passage gezien, met Spencer Tracy in de hoofdrol. Er is hier is een Nederlands Zeemanshuis, pas geopend en op bescheiden schaal. Ik ben er ook geweest maar ik ben niet erg zeemanshuisachtig. Ik hoor dat de meeste schepen van Australië naar Engeland door het Panama Kanaal gaan, omdat de Zuid-Atlantische Oceaan onveilig gemaakt wordt door Duitse duikboten die hun basis, met vliegtuigverkenning, in Dakar hebben. Maar we krijgen lading voor Durban en Kaapstad - waaronder staal en vliegtuigen - en gaan dus langs de Indische en Zuid-Atlantische Oceaan. We zijn hier dag en nacht aan het lossen geweest en zijn daarmee bijna gereed.
Ik heb hier nog twee witte overhemden en een flanellen pyjama gekocht voor als ik van de winter in Spalding ga logeren. Maar nu ga ik eerst een luchtpostbrief naar New York schrijven. We hebben van Liverpool tot Sydney een afstand van 22.225 zeemijl afgelegd. Amsterdam-Buenos Aires was ongeveer 6700 mijl. Ik ben hier ook druk postzegels aan het verzamelen: dat is het enige voordeel van deze verre reizen.
Zondag 26 oktober 1941 Ziezo, vandaag een rustige dag. Het dag en nacht werken is afgelopen. Ik heb rustig postzegels uit zitten zoeken en vanavond ga ik met eerste stuurman De Visser naar de Hollandse Club waar ze een film vertonen van het veertigjarig regeringsjubileum van de koningin. Gisteren ben ik met vierde stuurman Van Eenenmaan wezen eten bij vierde stuurman Bender die met zijn moeder hier op een flat woont. Zijn ouders wonen in Madoera op Nederlands-Indië en zijn moeder was naar Sydney over komen vliegen. Ze was hier al twee maanden. We hebben daar eerst op die flat gegeten en zijn daarna naar een mooie operette geweest, Kissing Times.
Vrijdag 24 October 1941. Ik begin al wegwijs te worden in Sydney. Het is een zeer moderne en zindelijke stad, met hoge gebouwen van 7 à 8 verdiepingen. En prachtige winkels dat hier zijn, ik wou graag dat U dat eens kon zien, ook prachtige modewinkels en meubelwinkels. Onze “Owner’s Agent” zijn hier de Koninklijke Paketvaart Mij, die hier een groot mooi kantoor heeft.
De “Oranje” ligt hier ook, ingericht als hospitaalschip.
Ik heb hier de film “North West-Passage” gezien, met Spencer Tracy in de hoofdrol. Hier is een Nederlandsch Zeemanshuis, pas geopend, op bescheiden schaal, ik ben er ook geweest, doch ben niet erg zeemanshuis-achtig.
- Ik hoor dat de meeste schepen van Australië naar Engeland door het Panama-Kanaal 166 gaan, omdat de Zuid-Atlantische Oceaan onveilig gemaakt wordt door Duitsche duikbooten, die hun basis met vliegtuigverkenning te Dakar hebben! Maar wij krijgen lading voor Durban en Kaapstad (staal, vliegtuigen enz.), dus gaan de Indische en Zuid-Atlantische Oceaan langs. We zijn hier dag en nacht aan het lossen geweest en zijn daarmee bijna gereed.
Ik heb hier nog 2 witte overhemden en 1 flanellen pyama gekocht, als ik van de winter de Spalding logeeren ga.- Maar nu ga ik eerst een luchtbrief naar New York schrijven! (Wij hebben van Liverpool tot Sydney een afstand van 22225 zeemijlen afgelegd! A’dam-B. Aires was ± 6700 mijl).- Ik ben hier ook druk postzegels aan het verzamelen, dat is het eenige voordeel van deze verre reizen.-
Zondag 26 October '41. Ziezoo, vandaag een rustige dag. Het dag en nacht werken is afgeloopen. Ik heb rustig postzegels uit zitten zoeken; vanavond ga ik met de 1e 167 stuurman de Visser naar de Hollandsche Club waar ze een film geven van het 40-jarig regeeringsjubileum van de Koningin. Gisteren ben ik met 4e stuurman van Eenenmaan wezen eten bij 4e stuurman Bender, [1] die met zijn moeder hier op een flat woont. Zijn ouders wonen in Madoera (Ned. Indië) en zijn Moeder was naar Sydney over komen vliegen per vliegtuig, ze was hier al 2 maanden toen wij aankwamen. We hebben daar eerst op die flat gegeten en zijn daarna naar een mooie operette geweest, “Kissing-Times”.
[1] Zie ook bldz. 1074.
