Collaroy, Sydney, zondag 2 november 1941 02-11-1941
Des namiddags wezen zwemmen
Zondag 2 november 1941 Vandaag een buitengewoon leuke dag gehad. Ik ben met eerste stuurman De Visser naar mevrouw Van Andel in Collaroy, Narrabeen, geweest. We gingen in uniform en hadden zodoende vrij reizen op de ferryboot en in de bus. We wandelden op ons gemak naar de Circular Quay, namen daar de veerboot naar Manly Beach en reden vandaar met autobus nummer 151 naar de Clark Street waar mevrouw Van Andel ons opwachtte en we samen naar haar huis - Njord geheten - zijn gewandeld.
Feitelijk was dit het huis van haar zoon die met een Australische getrouwd was. Maar deze vrouw hebben we niet gezien omdat ze in december een baby verwacht en zich liever niet vertoont. Schoonmoeder vond haar wel aardig maar kon toch niet erg met haar opschieten, merkten we wel. De oude mevrouw Van Andel had met haar 41-jarige gescheiden dochter een paar kleine kamers bij haar zoon. Ze had eerst op een grote flat in Manley gewoond maar door de oorlog kreeg ze, behalve nog een beetje uit Indië, geen geld meer uit Holland en moest bezuinigen. Haar dochter was vrijwillig verpleegster geweest op het hospitaalschip Oranje. We hadden een prettige dag.
Ook kwam daar nog de 39-jarige heer Marseille - getrouwd met een 25-jarige Poolse, Ciska. Hij kende Marseille van de Kweekschool wel maar liet zich verder niet over hem uit. Hij zat in het Poolse leger toen de Duitsers dit land binnenvielen, maar wist op een Mexicaans paspoort naar Turkije te ontkomen en vandaar uit naar Nederlands-Indië. We dronken eerst koffie, daarna een glaasje sherry en vervolgens hebben we geluncht. ’s Middags zijn we wezen zwemmen in de branding aan het strand en hebben daarna lekker in het zonnetje gelegen: moeder en dochter waren ook mee. We hadden ons voor het zwemmen in huis verkleed - we hadden namelijk ons zwemgoed meegenomen - en liepen in ons zwembroekje over straat naar het strand. De oude, 66-jarige dame gaat elke ochtend vroeg nog in zee. Daarna terug naar huis, gepraat, sherry gedronken en gegeten: soep vooraf, ossetong en witte bonen, vla na.
‘s Avonds laat terug. We gingen rechtstreeks met de bus, over de grote havenbrug tot bij Wynyard Station, en vandaar met een taxi naar boord waar we om middernacht waren. Op de terugreis in de bus zaten we boven in de rokersafdeling: er was daar een aangeschoten stelletje dat nogal wat herrie en lawaai maakte. Er zaten daar ook nog een jongen en meisje. Toen deze de bus verlieten zei het meisje tegen De Visser dat we alle Australiërs niet naar dat stel moesten beoordelen: ze had vast gezien dat we in uniform waren en ons aan die twee ergerden.
Doneer!
Zondag 2 November 1941. Vandaag een buitengewoon leuke dag gehad. Ik ben met 1e stuurman F.J. de Visser naar mevr. van Andel geweest (zie bldz. 168) in Collaroy (Park Street 40) (Narrabeen). We gingen in uniform en hadden zoodoende vrij reizen in ferryboot en bus. We wandelden op ons gemak naar de Circular Quay, namen daar de veerboot naar Manly Beach, en vandaar met autobus nr. 151 naar de Clark Street (Narrabeen) waren uitstapten en waar mevr. v. Andel ons opwachtte en samen wandelden we naar haar huis [1] (“Njord” geheeten). Feitelijk was dit het huis van haar zoon die met een Australische getrouwd was; deze vrouw hebben we echter niet gezien daar zij December een baby verwacht en zich liever niet vertoont. Haar 170 schoonmoeder vond haar wel aardig doch kon toch niet erg met haar opschieten, merkten wij wel.
Oude mevr. van Andel had met haar 41-jarige dochter (die van haar Russische echtgenoot die 1 been had, gescheiden was) eenige kleine kamers bij haar zoon. Zij had eerst op een groote flat te Manley gewoond, doch met de oorlog kreeg zij geen geld meer uit Holland, alleen een beetje uit Indië dus moest zich bekrimpen. Haar 41-jarige dochter was vrijwillig verpleegster geweest op het hospitaalschip “Oranje”. We hadden een prettige dag.
En kwam daar ook nog een 39-jarige heer Marseille die met een 25-jarige Poolsche (Ciska) gertrouwd was, hij kende de Marseille van de Kweekschool wel, maar liet zich verder niet over hem uit. Hij was in het Poolsche leger, toen de Duitschers Polen binnenvielen, doch wist op een Mexicaanse paspoort naar Turkije te komen, en vandaar naar Ned. Indië. Hij wilde in 171 het leger, doch kreeg nog geen kans.- Wij dronken eerst koffie, daarna een glaasje sherry en vervolgens lunch.
Des namiddags zijn we wezen zwemmen in de branding aan het strand, daarna lekker in het zonnetje gelegen, moeder en dochter waren ook mee. De oude 66-jarige dame gaat elke ochtend vroeg nog in zee! Daarna terug, gepraat, sherry gedronken, gegeten (ossetong, witte bonen; vla na, soep vooraf.).
‘s Avonds laat terug. We gingen terug rechtstreeks met de bus, over de groote haven-brug, tot bij Wynyard station, vandaar met een taxi naar boord, waar wij te middernacht waren.- Wij hadden ons voor het zwemmen in huis verkleed en liepen in ons zwembroekje over straat naar het strand. Wij hadden nl. ons zwemgoed meegenomen. Op de terugreis in de autobus zaten wij boven (in de rook-afdeeling), er 172 was daar een aangeschoten stelletje die nogal wat herrie en lawaai maakten. Er zaten daar ook nog een jongen en meisje. Toen deze de bus verlieten zei het meisje tegen de Visser dat wij alle Australiërs niet naar dat stel beoordeelen moesten; zij zag zeker dat wij in uniform waren, en ons daar aan ergerden.-
[1] Volledig adres: Mevrouw C.W.A. van Andel Huygens C.W.A Park Street 40. Collaroy (Narrabeen). Tel. XW. 8963.
