Stroudsburg, VS, woensdag 24 juni 1942 24-06-1942
Naar Lutherland
Donderdag 25 juni 1942 Vandaag een betrekkelijk rustige dag, maar ik vind het hier bij die Cunard lijn toch een geweldige haastboel. Ik vind het een gejaagd, druk leven, de hele dag en avond dat winchgerammel en geschreeuw van bootwerkers. Vanavond werd er weer tot middernacht doorgewerkt met het laden van het varkensvlees in de vriesruimen.
Vrijdag 26 juni 1942 Vanavond naar Hilda gegaan. Ik kon tot maandagochtend wegblijven. Om halfnegen was ik daar. Margie was alleen thuis, Hilda kwam even later. Ze had allerlei boodschappen voor me gedaan: zeep, scheerzeep, scheermesjes, tandenborstel, kam, haarborstel, drie overhemden, drie paar sokken. En voor Spalding grijze en bruine stopwol, waszijde en nog drie pyjama’s. Nog gezellig zitten praten en toen naar bed.
Zaterdag 27 juni 1942 Vanochtend op pad met de auto; Hilda aan het stuur. Het was regenachtig weer, wat voor Hilda zeer inspannend was. We aten in Washington en gingen daarna over Stroudsburg naar Lutherland. Eerst Margie naar het meisjeskamp gebracht waar zij zes tot acht weken zou blijven. Daarna gingen Hilda en ik er verder op uit. Wat me trof was de godsdienstreclame die er onderweg gemaakt werd op aanplakborden. En in de bossen bij de kampen zagen we vesper landings; dat zijn plekken met een ruw stenen kruis en een soort rotsachtig altaar waar ’s avonds godsdienstoefeningen worden gehouden.
Zondag 28 juni 1942 Vanochtend eerst een flinke wandeling gemaakt. Het was eerst dampig maar de zon kwam gauw op. Wij gingen naar Camp Beaverbrook; dat is het kamp voor volwassenen boven de 18 jaar. Toen ontbeten en daarna langs het meer gewandeld; een tijd gezellig op het steigertje gezeten, heerlijk in het zonnetje. Tenslotte Margie opgezocht en toen wezen zwemmen, waarna heerlijk in het gras in het zonnetje gelegen. Het was al bij vijven toen we weggingen. Eerst nog een foto van ons beiden genomen, bij de auto. Hilda heeft aan één stuk door naar huis gereden. In Brooklyn eerst gegeten in een klein aardig café; met een paar lekkere Manhattan Cocktails. En toen naar huis. De nieuwe highway was nu helemaal gereed gekomen.
Donderdag 25 Juni ’42. Vandaag een betrekkelijk rustige dag, maar ik vind het hier bij die Cunard lijn toch een geweldige haast-boel, ik vind het een gejaagd druk leven, 432 de geheele dag en avond dat winchgerammel en geschreeuw van bootwerkers aan boord. Vanavond werd er weer tot Middernacht doorgewerkt met het varkenschvlees in de vriesruimen. Vanavond een luchtbrief naar mijnheer Hirschfeld in Buenos Aires gestuurd om hem te bedanken dat hij wel eens brieven van mij of naar mij doorstuurde.
Vrijdag 26 Juni 1942. Vandaag weer een drukke dag, maar ik ben vanavond naar Hilda gegaan, ik kon tot Maandagochtend weg blijven. Om half 9 was ik daar ongeveer, en Margie was alleen thuis, Hilda kwam even later, zij had allerlei boodschappen voor mij gedaan die ik haar vorige keer gevraagd had, nl. voor mij zeep, scheerzeep, scheermesjes, tandenborstel, kam, haarborstel, 3 overhemden, 3 pr. 433 sokken; en voor Spalding grijze en bruine stopwol, waschzijde en nog 3 pyama’s en 3 pr. sokken voor mr. Hatwell, omdat die te weinig punten had op zijn coupons voor kleeren. Nog gezellig zitten praten, en toen te bed.
Zaterdag 27 Juni 1942. Vanochtend waren wij tijdig op, en gingen 5 minuten vóór 9 op pad met de auto, Hilda aan het stuur. Wij namen dezelfde weg ongeveer als vorige keer (bldz 303). Het was gedurende de autotocht regenachtig weer, hetgeen voor Hilda zeer inspannend was. Wij aten te Washington weer in dezelfde diner als de vorige keer. Daarna over Stroudsburg naar Lutherland waar we ongeveer half 2 waren. Eerst Margie naar het meisjeskamp gebracht (bl. 306), waar zij 6 à 8 weken zou blijven; wij hielpen haar met het bed op te maken en zich in te richten; oude sinaasappelkisten 434 deden dienst als kastjes. Daarna gingen Hilda en ik er verder op uit, eerst bij een zekere Mrs. Gibbons twee kamers besproken voor vannacht, daarna naast Mrs. Gibbons bij haar zuster, gegeten, wij hadden een ouder echtpaar bij ons aan tafel. Daarna hebben we wat gewandeld, en tenslotte in het z.g. Casino naar de bioscoop geweest. Het was prachtig zonnig weer toen wij hier aan waren gekomen in “Lutherland”. (zie ook bldz. 445).
Zondag 28 Juni 1942. Vanochtend vroeg op en eerst een flinke wandeling gemaakt, het was eerst dampig maar de zon was gauw op. Wij gingen naar “Camp Beaverbrook”, dat is het kamp voor volwassenen boven de 18 jaar. Toen ontbeten bij Mrs. Gibbons (wij hadden eerst vanochtend een heerlijk bad genomen); en daarna 435 langs het meer gewandeld, o.a. een tijd gezellig op het steigertje gezeten bij Miller, heerlijk in het zonnetje. Tenslotte weer gaan eten met hetzelfde aardige echtpaar, daarna Margie opgezocht, en toen wezen zwemmen, waarna heerlijk in het gras in het zonnetje gelegen. Het was al bij vijven dat wij weggingen. Eerst nog een foto van ons beiden bij de auto genomen. Nog even naar Margie een paar dingen brengen, die nog vergeten waren, en toen heeft Hilda aan één stuk door gereden naar huis, wij namen nu een iets andere weg terug, nl. over route 6 en 10 terug vanaf de Delaware, dus niet over Washington. Maar dat was lastiger de weg vinden. In Brooklyn toen eerst gegeten in een klein aardig café, met eenige lekkere Manhattan cocktails. En toen naar huis. De nieuwe highway hier (bl. 303) was nu geheel gereed 436 gekomen. Deze tocht was heen ongeveer 131 mijl en terug ongeveer 117 mijlen. Ik heb overal het eten betaald en bioscoop enz., Hilda betaalde met alle geweld de kamers.-