Spalding, Engeland, maandag 27 juli 1942 27-07-1942
Naar bioscoop en pub
Maandag 27 juli 1942 Vandaag de boel overgegeven en vanmiddag de stad in. Hetzelfde gangetje als de vorige keer: politie, Shipping, Cook’s, postkantoor, Rode Kruis. Meteen nog een boek gekocht: Nicholl’s Seamanship and Nautical Knowledge (18 pond). Dus weer een Rode Kruisbrief naar huis. Er was nog geen antwoord op mijn brief van 1 april. Erg jammer!
In de stad waren veel Amerikaanse soldaten en matrozen. En ook Amerikaanse auto’s. Vanochtend om half negen was er nog een luchtalarm.
Dinsdag 28 juli 1942 De afgelopen nacht was er luchtalarm van 2 uur tot half 4. Het schijnt boven Manchester geweest te zijn. Vandaag de eerste dag van mijn verlof. Er kwamen vanochtend eerst nog een paar surveyors over de lading praten, over gesmolten kaas. Toen gauw bij de politie aan de poort een taxi besteld, die moeilijk te krijgen was, maar de tweede stuurman en ik konden nog mee met een taxi waarin al drie lui van de Marnix van St. Aldegonde zaten, met hun bagage.
Om 9.30 uur vertrek vanaf Central Station. Om 18.22 uur aankomst in Spalding. Door Marie met de auto afgehaald. Het eten stond al voor me klaar, zeer hartelijk ontvangen. Koffer uitgepakt: boter, corned beef, chocolade, citroenen, sinaasappels, grapefruit, toiletzeep, kaas, rozijnen, stopwol en zijde.
Woensdag 29 juli 1942 ’s Middags me bij de politie gemeld, rantsoenkaarten gehaald en haar laten knippen. In de namiddag met Marie gewandeld. Ze had mijn telegram juist op haar verjaardag ontvangen. ’s Avonds gingen we met zijn allen naar de bioscoop Odeon; met de auto heen en terug, Oom, tante, Will, Marie en ik zagen Paris Calling, een oorlogsfilm over de val van Parijs. Dit was de laatste keer dat de auto voor privézaken gebruikt mocht worden. Vanaf 1 augustus mag alleen benzine gebruikt worden voor zaken.
Donderdag 30 juli 1942 ’s Ochtends met mooi weer in de tuin Vrij Nederland zitten lezen. ’s Middags met Marie op de fiets naar de tennisclub. Vanavond gepraat.
Vrijdag 31 juli 1942 Overdag gelezen. ’s Avonds met oom Cor naar de Odeon: Spencer Tracy speelde in Fury. We waren nu in first house (eerste voorstelling), eergisteren hadden we second house. Na afloop naar ooms club, de Constitutional Club naar het bowling (een balspel) gekeken, mijn naam in het bezoekersboek geschreven en een glaasje bier gedronken. Ik mocht hier als gast zelf geen bier betalen omdat het een club is. Daarna naar The White Hart, een glaasje bier gedronken.
Maandag 27 Juli ’42. Vandaag de boel verder overgegeven aan mijnheer Zeylemaker, en vanmiddag de stad in, hetzelfde gangetje als vorige keer (bl.353): politie, Neth. Shipping, Cook’s, postkantoor, Roode Kruis. Meteen nog een boek gekocht: “Nicholl’s Seamanship and Nautical Knowledge” (18/-). Dus weer een Roode Kruisbrief naar huis; er was nog géén antwoord op mijn brief van 1 April ’42. Erg jammer!- Op de Neth. Shipping sprak ik nog Wielders, die tijdens de “wereldreis” van de “Gelria” 1e marconist op de “Gelria” was; hij is nu 1e op de “Marnix van St. 477 Aldegonde”. Heb meteen weer wat geld (40 pound) op de spaardienst gebracht.- In de stad waren veel Amerikaansche soldaten en matrozen, en ook Amerikaansche auto’s etc.- Vanochtend te half 9 was er nog een luchtalarm.-
Dinsdag 28 Juli 1942. De afgeloopen nacht was er luchtalarm van 2 uur tot half 4; het schijnt boven Manchester geweest te zijn. Vandaag de eerste dag van mijn verlof; er kwamen vanochtend eerst nog eenige surveyors over de lading praten, nl. over gesmolten kaas. Toen gauw bij de politie aan de poort een taxi besteld welke moeilijk te krijgen, maar de 2e stuurman (die ook met verlof ging, van Megen) en ik konden nog mee met een taxi waarin al drie lui van de “Marnix van St. Aldegonde” zaten met 478 hun bagage. Te 9.30 uur vertrek Central Station; ± 10.40 uur van Manchester [1]; ± 1.20 n..m. te Doncaster, alwaar op aansluiting gewacht, bagage op station achtergelaten, in de stad gegeten en een bioscoop bezocht; 4.15 uur n.m. vertrek, via Lincoln; 6.22 uur n.m. aankomst te Spalding, door Marie met auto afgehaald, eten stond al voor mij klaar, zeer hartelijk ontvangen; Eileen, Dick ( = Richard Ashton Bourne Hill) kwamen ook, Mrs. Mason gesproken. Koffer uitgepakt: boter, corned beef, chocolade, citroenen, sinaasappels, grape fruit, toiletzeep, kaas, rozijnen, stopwol, zijde; en voor mijnheer Hatwell 3 pyama’s en 3 paar interwoven sokken.
Woensdag 29 juli 1942. Des v.m. naar politie gemeld, rantsoenkaarten gehaald, en haar laten knippen. Namiddags met marie gewandeld, zij had mijn telegram juist op 479 haar verjaardag 24 Juli ontvangen. Des avonds gingen wij allen naar de bioscoop Odeon, met de auto heen en terug, Oom, tante, Will, Marie en ik, we zagen o.a. “Paris calling”, een oorlogssfilm van de val van Parijs. Dit was de laatste keer dat de auto voor privee gebruikt mocht worden, vanaf 1 Augustus alléén benzine voor zakengebruik.-
Donderdag 30 Juli 1942. Ochtends met mooi weer in tuin in “Vrij Nederland” zitten lezen. Namiddags met Marie naar tennisclub op de fiets. Vanavond gepraat.-
Vrijdag 31 Juli 1942. Overdag gelezen. ’s Avonds met Oom Cor naar de Odeon: Spencer Tracy speelde in “Fury”. We waren nu in “first house” (1e voorstelling), eergisteren hadden wij “second house” (2e voorstelling, te 8 uur n.m.) Na afloop naar 480 Oom’s club, de “Constitutional Club, naar ’t “bowling” (een balspel) gekeken, mijn naam in het bezoekersboek geschreven, en een glaasje bier gedronken; ik kon hier als gast zijnde geen bier betalen zelf, omdat het een club is; daarna naar het “The White Heart” een glaasje bier gedronken.-
[1] Deze trein stopte o.a. te Guide Bridge.-
